Zgadzam się! I widzę, że nie tylko ja kibicowałam Francuzowi ;) Może nie tyle, że zostawienie małżonka byłoby niemożliwe w filmie indyjskim (nie trzeba długo szukać: "Nigdy nie mów żegnaj") tylko raczej Shashi była typem tradycjonalistki, dla której rodzina była najważniejsza, dlatego, mimo iż pewnie Laurent trochę ją zauroczył, to nie zdecydowałaby się na tak radykalny krok zostawienia swojej rodziny.

Właśnie zobaczyłam! Długo ociągałam się z zobaczeniem tego filmu i powiem szczerze, że nie wiem czy żałować tego, czy cieszyć się, że zostawiłam sobie tą perełkę właśnie na dzisiejszy dzień. Dawno nie widziałam tak wspaniałego filmu indyjskiego. Wiadomo, że każdy ma coś w sobie co czyni go wyjątkowym ale ten biję na głowę wszystkie inne. Kocham te film! <3

Po dzisiejszym seansie stwierdzam, że:
- od dzisiaj mam słabość do Francuzów :)
- I do tego filmu też ;) <3

Film jest cudowny, choć ja też kibicowałam Laurentowi... :) <3 być może bohaterka zostawiłaby swojego męża, gdyby nie miała dzieci, niestety :P no ale film wspaniały, na pewno nie raz jeszcze do niego wrócę :))

Gdzie tam Francuza! Okropny jest, denerwujące jest w nim wszystko, od wyglądu przez mimikę po charakter (ok, przypomina mi mojego exa, który też miał taką minę zbolałego psa kiedy robił mnie w... .;) do tego kropka w kropkę, nawet ta wara ta sama). Miałam tak dziwne uczucie, kiedy na niego patrzyłam, że dosłownie musiałam odwracać twarz
Dobrze że mąż Sashi ocknął się pod koniec, jednak poczułam leciutkie rozczarowanie, że nie musiał o nią walczyć. Ale to pewnie dlatego, że 1) nie wiem, jak to jest być mężatką; 2) nie wiem, jak to jest być mężatką w Indiach.
Co do hindusów (uogólniam do dominującej tam religii) - wiele można im zarzucić na temat traktowania kobiet, ale jedno trzeba przyznać - tam zawiera się małżeństwa na całe życie, nie na "dobre czasy" (fakt, że tych "dobrych czasów" może w ogóle nie być, ale to kwestia odrębna). Wciąż rzadko zdarzają się rozwody. Wydaje mi się, że nawet gdyby Sashi nie miała dzieci, nie wybrałaby tego Franca. Pewnie nie zostawiłaby męża nawet gdyby zakochała się w kimś w swojej ojczyźnie.

I w ogóle nie rozumiem tego startowania Francuza do zamężnej Hinduski, przecież musiał mieć choć najbledsze pojęcie o tym, jak to w Indiach funkcjonuje. Myślał, że poderwie i ta z nim zostanie albo chociaż namówi ją na skok w bok?

Podbijam! Według mnie to było jedynie stereotypowy wizerunek francuzów (że niby gorący kochankowie, flirciarze itp), zwłaszcza jak mówił ojczystym językiem, gdzie brzmiało to jak niczym z miłosny francuskich filmów. Według mnie Francuz czy Hindus, Amerykanin czy Pakistańczyk itp, żaden facet o zdrowych zmysłach nie zalecałby się do mężatki. No chyba, że ona sama by dawała oznaki, że jest nim zainteresowana, a z mężem już dawno chce zakończyć historię. Tym bardziej, że miała jeszcze dwójkę dzieci. Prędzej taki ogier francuz poleciał by na tą młodą chinkę, niż na kobietę po 40 z mężem i dziećmi.

Podbijanie do mężatki skreśla faceta na starcie (oczywiście w drugą stronę też to działa)